Eibarko euskara hiztegia
pentsau
1.
pentsatze
[pentsatu]
.
du
ad.
(TE).
Pensar,
opinar,
reflexionar,
meditar.
Zuzen be, zeuk diñozun bezela pentsatzen dot neuk be. / Justamente, yo también pienso como tú dices. /
Asmau, barriztau, debekau, kontau, pentsau... /
Baiña egixa ez detsula ezkutatzen pentsatzen dozunetik... (Ibilt 481).
/
Amoriozko eta gorrotuzko nahasteko begirakune batekin beitturik bere
zoritxarraren kulpagarri pentsatzen ebanari. (Ibilt 488).
/
Gaizki pentsatze bategaz zaurituta eguan. (Ibilt 482).
/
--Hik zer pentsatzen heban ba? (Zirik 17).
/
Ta, hortik pentsau zeike, irakorle [...]. (Zirik 31).
/
Etxakixat ba! Dana biharrekua zuan. Pentsaik, pieza bat bi aldiz kantau biharra izan juek. (Zirik 85).
/
Herri guztiaren barregarri ipintzia pentsau al dok? (Zirik 28).
2.
pentsatze
.
zaio
ad.
Parecer,
imaginarse,
figurarse.
Begittandu, irudittu, iritxi.
Ik.
begittandu,
iritxi.
pentsatzeka.
(pentsatzeke).
esap.
(OEH).
Sin pensar.
Han ebillen [...] bere andria inguruan ibilli bihar hebanik pentsatzeka. (Zirik 76).
pentsau erain.
[pentsatu eragin]
.
dio
esap.
(OEH).
Hacer pensar.
Erregutzen detsut beittu deizula ia iñoiz ikusi destazun ezer txarto pentsau eraitzeko gauzarik. (Ibilt 480).
zer pentsauan jarri.
[zer pentsatuan jarri]
.
esap.
(TE).
Ponerse a pensar.
Eta zer pentsauan jarri zan, eta azkenerako haren jardunak benderaturik, haren desiora apaldu zan. (Ibilt 485).